Ψήφισμα του Συλλόγου Μεταπτυχιακών Σπουδαστών (ΥΔ) ΕΜΠ
για την 8η Μάρτη, Παγκόσμια Ημέρα των Γυναικών
Σπάμε τη «σιωπή» για τις αιτίες που απαξιώνουν τη ζωή!
Χτίζουμε “ασπίδα” προστασίας με τους συλλογικούς μας αγώνες!
Τιμάμε την 8η Μάρτη, Παγκόσμια Μέρα των Γυναικών, η οποία καθιερώθηκε πριν από 111 χρόνια από τη Διεθνή Συνδιάσκεψη σοσιαλιστριών γυναικών. Είναι μέρα αφιερωμένη στους αγώνες των γυναικών για τα δικαιώματά τους στην εργασία, για την ισότιμη θέση τους στην κοινωνία.
Το σύγχρονο περιεχόμενο της 8ης Μάρτη είναι η πάλη για τις σύγχρονες ανάγκες μας στις σπουδές και στην εργασία. Ατομικά δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από τα αδιέξοδα της καθημερινότητας, της ανασφάλειας και καταπίεσης.
Η φετινή 8η Μάρτη βρίσκει την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα σε μια ιδιαίτερα δύσκολη κατάσταση. Η διαχείριση της πανδημίας σε συνθήκες καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης πιέζουν αφόρητα τις ζωές των λαϊκών στρωμάτων και ιδιαίτερα των πιο καταπιεσμένων και ευάλωτων τμημάτων τους όπως είναι οι γυναίκες, οι μετανάστριες-προσφύγισσες και τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα. Οι κυβερνήσεις και η ΕΕ για να περισώσουν τα κέρδη του κεφαλαίου θυσιάζουν κάθε είδους δικαίωμα και κατάκτηση του εργατικού κινήματος, δημιούργησαν στρατιές ανέργων, ανασφάλιστων γυναικών, που είδαν το βιοτικό τους επίπεδο να πέφτει ακόμη χαμηλότερα.
Καμία εργαζόμενη, ερευνήτρια, υποψήφια διδάκτορας, φοιτήτρια δεν είναι μόνη!
Αυτό αποδεικνύουν οι αγώνες χιλιάδων φοιτητών και φοιτητριών, υποψηφίων διδακτόρων και εργαζομένων στα πανεπιστήμια απέναντι στο νόμο-έκτρωμα Κεραμέως-Χρυσοχοϊδη, που απορρίφθηκε στην πράξη, μέσα από τα συλλαλητήρια, τις συνελεύσεις των συλλόγων μας. Ο αγώνας μας συνεχίζεται για να μείνει ο νόμος στα χαρτιά, να μην εφαρμοστεί.
Την ώρα που η κυβέρνηση διατηρεί τα πανεπιστήμια κλειστά και αθωράκιστα απέναντι στην πανδημία, μειώνει τα κονδύλια για την παιδεία και δίνει 30 εκατομμύρια ευρώ για ίδρυση πανεπιστημιακής αστυνομίας, για να καταστέλλεται κάθε φωνή διεκδίκησης.
Με τους αγώνες μας στείλαμε το μήνυμα ότι δε συμβιβαζόμαστε με το Πανεπιστήμιο-επιχείρηση που έχτισαν η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Επιτίθενται στα μορφωτικά δικαιώματα των φοιτητών, με την επιχειρηματική δράση να καθορίζει τί σπουδάζουν και με τί όρους. Επιτίθενται στα δικαιώματα και τις διεκδικήσεις των ΥΔ για ασφάλιση και ανθρώπινους όρους εκπόνησης της διδακτορικής διατριβής. Σε αυτό το έδαφος, η φοιτήτρια και η υποψήφια διδάκτορας είναι ευάλωτες σε οικονομικές και κοινωνικές πιέσεις, εκβιασμούς. Γιατί τα όνειρα και η πορεία τους στις σπουδές, στην εργασία και στην έρευνα στο επιστημονικό αντικείμενο εξαρτώνται από τους διάφορους παράγοντες στην πανεπιστημιακή κοινότητα.
«Σπάμε τη σιωπή» για τις αιτίες που απαξιώνουν τη ζωή μας, τις σπουδές μας, τις ανάγκες μας στον αθλητισμό και τον πολιτισμό.
Οι εργαζόμενες μητέρες ή εγκυμονούσες δεν έχουν καμία προστασία απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία και τις απολύσεις. Οι άδειες και τα επιδόματα μητρότητας είναι συνεχώς υπό διαπραγμάτευση και αντικείμενο διεκδίκησης, ενώ όσες εργάζονται με ελαστικούς όρους είναι σε ακόμα δυσμενέστερη θέση. Οι βιασμοί και οι γυναικοκτονίες δεν είναι σπάνια φαινόμενα, ενώ τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα των λαϊκών στρωμάτων αντιμετωπίζουν φοβερές διακρίσεις και αποκλεισμούς. Την περίοδο της πανδημίας η εργασιακή ευελιξία και ανασφάλεια των γυναικών οξύνεται, ενώ η τηλεργασία ενοποίησε τον χώρο του σπιτιού με τον χώρο της δουλειάς διαμορφώνοντας μια συνθήκη διαρκούς εργασίας που εντείνει την καταπίεση. Παράλληλα αυξάνεται η επιβάρυνση της εργασίας στο σπίτι με την φροντίδα παιδιών και ηλικιωμένων, καθώς και η ενδοοικογενειακή βία.
Δεν εγκλωβιζόμαστε από:
Τις «φωνές» που μας λένε πως οι διακρίσεις σε βάρος των γυναικών μπορούν να ξεπεραστούν αν συμμετέχουν περισσότερες γυναίκες στην κυβέρνηση, στα υπουργεία, σε ΔΣ επιχειρήσεων.
Αντιλήψεις που διαχωρίζουν τον κοινό αγώνα αντρών και γυναικών ενάντια στις έμφυλες διακρίσεις και το σύστημα που τις γεννά.
Τις «φωνές» που παρουσιάζουν ως ατομική ευθύνη της νέας γυναίκας, της φοιτήτριας να αντιμετωπίσει κάθε είδους πιέσεις και εκβιασμούς στους χώρους εκπαίδευσης, εργασίας, αθλητισμού, πολιτισμού. Μας θέλουν απομονωμένες, εγκλωβισμένες στον μοναχικό, ατομικό δρόμο. Όμως, η ατομική προστασία, η καταγγελία και καταδίκη της πολύμορφης βίας πρέπει να είναι στοιχεία της συλλογικής μας δράσης στους συλλόγους μας και όχι σε αντιπαράθεση με αυτούς.
Χτίζουμε «ασπίδα προστασίας» στους συλλογικούς μας αγώνες
Γιατί το ατομικό θάρρος, η αντοχή μιας γυναίκας στις κάθε είδους πιέσεις μπορεί να αναπτυχθεί στο έδαφος της συλλογικότητας, της συναδελφικότητας, της αλληλεγγύης, μέσα από τους συλλόγους και τα σωματεία μας. Αυτό απέδειξε το κύμα αλληλεγγύης από εργατικά σωματεία, από δεκάδες φοιτητικούς συλλόγους στις γυναίκες και στις φοιτήτριες που βίωσαν την κακοποίηση, την εργοδοτική και κρατική βία. Με τη δράση τους ζήτησαν την καταδίκη των ενόχων, αλλά καταδίκασαν και τις συνθήκες που διευκολύνουν τις εγκληματικές τους πράξεις.
Η προσπάθεια του συστήματος να επιτεθεί στις κατακτήσεις και στα δικαιώματα των γυναικών εκφράζεται και με την απαγόρευση των εκτρώσεων στην Πολωνία και αλλού και την «μεταρρύθμιση» επί το χείρον του οικογενειακού δικαίου στην Ελλάδα με την υποχρεωτική συνεπιμέλεια των παιδιών. Η πολιτική αυτή οξύνει την βία σε βάρος των γυναικών. Οι αποκαλύψεις μέσω του ελληνικού #metoo αναδεικνύουν την βρωμιά ενός συστήματος που σαπίζει σε όλους τους τομείς ακόμη και σ’ αυτούς που προβάλλονται από αυτό ως πιο εξευγενισμένοι όπως ο αθλητισμός και ο πολιτισμός.
Τιμάμε την 8η Μάρτη, χτίζοντας «ασπίδα προστασίας» μέσα στον συλλογικό μας αγώνα για τις σύγχρονες ανάγκες των γυναικών, για να ξεριζωθεί το αγκάθι της εκμετάλλευσης και καταπίεσης που ξεσκίζει τις σύγχρονες δυνατότητες να ζήσουμε όπως μας αξίζει τον 21ο αιώνα.
Απαιτούμε:
- Με ευθύνη του κράτους να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας της υγείας στα πανεπιστήμια. Το εαρινό εξάμηνο να πραγματοποιηθεί με μαθήματα δια ζώσης μόλις αρθούν τα έκτακτα μέτρα.
- Καμία μείωση προϋπολογισμού στην παιδεία και την φοιτητική μέριμνα.
- Ούτε σκέψη για πειθαρχικό δίκαιο. Οι φοιτητές δεν είναι εγκληματίες!
- Ούτε σκέψη για πανεπιστημιακή αστυνομία, όρια φοίτησης και διαγραφές!
- Ενίσχυση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας, να καλυφθούν οι δεκάδες χιλιάδες κενές οργανικές θέσεις, να ενισχυθεί ο κρατικός προϋπολογισμός για την Υγεία.
- Να ικανοποιηθούν τα αιτήματα των υγειονομικών για ενίσχυση των νοσοκομείων και για τη στήριξη της πρωτοβάθμιας φροντίδας Υγείας.
- Χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό για τη λειτουργία συμβουλευτικών κέντρων, ξενώνων για την πρόληψη και την προστασία των γυναικών από τη βία, με την άμεση και πλήρη στελέχωσή τους από εξειδικευμένο προσωπικό με μόνιμη και σταθερή εργασία. Καμία εμπλοκή ΜΚΟ.
- Ενημερωτικά προγράμματα σε σχολεία και σχολές από επιστημονικούς κρατικούς φορείς.
- Στελέχωση Ιδρυμάτων και Φοιτητικών εστιών με ιατρικές μονάδες, παροχές συμβουλευτικής και ψυχολογικές υπηρεσίες.
Συμμετέχουμε στις συγκεντρώσεις που οργανώνουν Εργατικά Σωματεία, Ενώσεις Αυτοαπασχολούμενων, Ομάδες και Σύλλογοι Γυναικών την 8η Μάρτη στις 13:00 στην Κλαυθμώνος και στις 17.30 στα Προπύλαια